من دوُن قصدْ [ آحببتُــہْ ] ♥
ومِن دوُن آيّ سوآبق عشِقتُـہْ ومنْ دوُن آيّ آسبآب آدمنتُـہْ: $ ,
كنتُ [ آبآدلـہْ آلحديث ] !
آشآركـہْ ‘ فرحآتـہْ وَ آخفف عنـہْ آلآمـہْ ♥
... كآنت يتمتعني آلحديث معـہْ : $ آلىَ آن آصبح مُلهِمىْ لمُحآدثتـہ
- ومَن كآن يعلم ?
بـ أنني سوفَ [ آُغرم بـ قلبِــہْ] ؟ ! : $
آشتآقُ لمُشآركتِه آحدآ آ آ ث يوميِ ♥
وآتألم حينَ آعلمُ بأنّه/ يكتئِب أو يسكنهْ حزن ♥ : (
- بلآآ شعوُر " سكنَ قلبيْ " : $
وآستلذّ بالعشق بِمفرَدھٍ وحتّى هذھٍ آللحظـہْ ♥
وآنَآ آزدآدُ جنوُنَـاً بـِ حُبــہْ ♥.....
ولكن .................آدمنتُـہْ قلبِــہْ