الحياه حراره..واحتراق..الموت نسيجها..والهلاك فى صميمها
أجسادنا تتساقط وهي تمشى..وفى كله لحظه هناك شىء يتساقط منا
وكلما توهجت حياتنا كلما تأكلت فى نفس الوقت..
العدم كامن فى الوجود..كامن فى اجسادنا..كامن فى اجسادنا ومشاعرنا..
الخوف..الشك..التردد..القلق..الكسل..التراخى..اليأس. .القنوط..
كل هذه علامات سكون فى الشعور.
كلها أحساسات عدميه تفسيرها الوحيد ان هناك فجوه فى تكويننا..
فجوه نراها بعين الشعور فنخاف ونجزع ونقلق..
فجوه نطل عليها من داخلنا وان كنا لا نراها بعيننا الواعيه ..
تحياتي ...