10-04-15, 09:43 AM
|
#1 |
| | | | | | | | | | | | | | | |
آنآ ڪنتُ ابيڪُ تصير لذاتيے ڪلُ / ايمَانـيےْ ! عﻼمـڪَ ترتجيے ضعفيے وتبغيْ تنزلـہ شانيےْ**
تعال اسمع ڪﻼمُ الصدقْ وخطْ بخافقـڪ؛ عنوآنَ
آنآ ڪنتُ ابيڪُ تصير لذاتيے ڪلُ / ايمَانـيےْ !
وتَأڪدْ ما آبيڪُ تعودْ ترى الليے مآت بيُے آنسانْ
آنآ بسقيـڪ عصير التوتْ قبل حتى تسقانيےْ !**
ومثلْ ما تبغيےُ افهمهاْ { صعبْ } تخمَّـدْ النيرآنْ ،
تعلَّم من دروسْ الـڪونْ وخـذْ قولــﮥ آلسآنيےْ !
ابيـڪَ تبيعُ هالدّنياْ وتشريْے منُ وفآ / . . . هآﻵنْ؛
صَدِرْ اﻹخﻼصْ ( جوهرْ : مالـہ نفسْ / ثـانـيےْ !**
وقليل الصدقْ فالدنيَا { تأڪّدْ هالبشرْ / ألـوانْ } .
ابيـڪ تناظرْ اﻵتيْے لجلْ تبقىُ { عمر هآنيےْ . :**
ابيـڪ تذوقْ منْ همَّيْے وطلبتـڪْ هزَّ هالفنجَــانْ .**
ترىً بعضْ اﻷلمْ يبرىُ قبلْ ﻵ تقولْ . . أدمانيْے
وخذهاُ منيْ { العبرةْ } ؛ أشوفُ الفرقْ بناَ شتّانْ
هذي دنيا زوالـہ؛ وخلُ الـڪلْ / بـڪ : بــآنيےْ ؛**
آمآنيےُ صادقـہ؛ ولبّى قبلْ ﻻ يدقوّآ : البيبَـــآنْ |
| |